Het artikel in Margriet 2 in de rubriek Mijn Verhaal is weer een schrijnend voorbeeld van hoe er jaren geleden omgegaan werd met de moeder en het kindje als het kindje doodgeboren werd. Wat is het een verschrikkelijke ervaring om mee te maken! Nu, maar zeker ook jaren geleden. Men ging ervan uit dat het beter was om je kindje niet te zien na de geboorte om je niet te gaan hechten. En dat terwijl je als moeder je kindje maandenlang in je baarmoeder onder je hart hebt gedragen. Dan werd gezegd: praat er maar niet meer over, het is beter zo. Ze wisten toen niet beter maar de moeders (en vaders) moesten met die ervaring verder leven. Een bijna onmogelijke opgave!
De tijd was anders, er werd naar de arts geluisterd. Zo ging het toen.
Maar nu in deze tijd weten we wél beter! Er is aandacht voor moeder, vader en kind. Het kindje mag mee naar huis en daar kan door de ouders, familie en vrienden kennis gemaakt worden met het kindje en na een aantal dagen ook afscheid genomen. En er kan ook over gepraat worden.
Ben jij een moeder die het jaren geleden meemaakte dat je kindje doodgeboren werd? Kom je met me praten over je ervaringen? Het is zoveel fijner om erover te kunnen vertellen. Het hoeft niet meer verstopt te worden. Ik ken het verlies van een kindje en begeleid je en luister naar je. Voel je uitgenodigd en zet de stap! Vertel me je verhaal, ik ben er voor jou!
Bel me op 06 – 308 63 653 of mail naar jeanette@vlindermama.nl. Je bent zo welkom in mijn warme en vlinderrijke praktijk.
Lieve groet,
Vlindermama.nl