Stel jij je voor hoe het zou zijn als je overleden kind nog zou leven? Probeer je je in te denken hoe je kind zou zijn nu? Wat voor leven hij of zij zou hebben? En wat doet dat met jou?
Ik heb dat in het begin zeker gedaan. Maar ik werd er oprecht zo verdrietig van. Ik deed mezelf er pijn mee. En ik ben ermee gestopt. Fleurtje is niet hier op aarde. De harde, naakte waarheid kwam heel hard binnen. Maar daardoor verdween ook het verlangen om me voor te stellen hoe ze hier zou zijn.
Ik realiseerde me dat ik me dingen kon voorstellen, een gesprek, een vakantie, een ontmoeting, een samenkomst, het ging nooit zoals ik me voorstelde. We kunnen het oprecht niet bedenken. De werkelijkheid is altijd anders. En de werkelijkheid is ook dat mijn kind dood is. En daar moet ik het mee doen.
Ik kreeg ook een ander beeld over de dood. Gek genoeg stel ik me wel voor dat Fleurtje thuis is en in de liefde. Ik realiseer me dat dat wellicht ook een fantasiewereld is. Maar ik kies dan voor een wereld die me troost en rust geeft. Mijn meisje in de liefde en warmte van thuis. En daarom heeft ze het daar vele malen beter dan ze hier op aarde zou hebben gehad.
Begrijp me goed, het was verschrikkelijk en enorm verdrietig dat Fleurtje stierf. Maar nu na bijna 24 jaar ben ik heel dankbaar voor alle inzichten die ik kreeg waardoor ik nu met haar in mijn hart en leven leef. Ik zie haar alleen niet hier op aarde. Maar ze inspireert en helpt me zo mooi. Ik kies voor deze manier van leven met haar omdat ik zo veel liefde ervaar en ik weet diep van binnen dat dit waar is.
En ze geeft me seintjes. Een mooie ervaring was toen ik al wandelend vóór een afspraak Fleurtje vroeg om hulp en dat er mocht gebeuren wat op dat moment goed was voor deze vrouw. Net daarna zaten er op het pad drie vlinders achter elkaar met een paar meter ertussen. Ze vlogen om de beurt weg. Ik houd daar zo van. Dank je wel Fleurtje!
Zou jij ook anders met je verdriet en gemis willen omgaan? Vraag een vrijblijvend gesprek aan. Ik ondersteun je graag op weg naar een leven waarin je kind verweven is, in je hart zit en je de knipoogjes opmerkt 😉
Lieve groet van Jeanette
PS voor de leesbaarheid heb ik kind geschreven, maar ook kinderen bedoeld.