Ik probeer moeders te bewegen om aandacht te geven aan het verdriet en verlies van hun kind(eren). Daar draait het om. En niet om het op te rakelen maar om het zachter te laten worden. En lief te zijn voor jezelf. Niet zo streng, hard, zo van ik moet er maar mee klaar zijn, het is al zo lang geleden.
Dan stop je het in de doofpot. En daar mag het bijvoorbeeld in een workshop of een gesprek even uitpiepen. Mag het verdriet, het gemis, de schaamte, het schuldgevoel er zijn? Alles wat met het overlijden van je kind(eren) te maken heeft?
In de doofpot gaat het een keer borrelen, gisten en komt de pot onder druk te staan. Als de deksel eraf vliegt, heb je eigenlijk te lang gewacht, toch? Je mag bij mij vertellen wat je bezighoudt en jezelf zijn.
In de doofpot stoppen betekent niet dat je er niet mee bezig bent. Juist wel, alsmaar komt het toch naar boven.
Vindt je de moed om je verdriet aan te kijken? Ik help je ermee, je hoeft het niet alleen te doen!
Stuur me een mailtje (jeanette@vlindermama.nl) en we spreken af.
Eindelijk de stap zetten, zo mooi en dapper! Ik zie je graag, tot gauw!
Liefs van Jeanette