Deze foto heeft Marcel van mij gemaakt op 20 juli 2019, denkend aan Fleurtje. Een heel intense foto waar ik, toen ik hem ontving via de post, niet goed een duiding aan kon geven. Er was meer dan alleen Fleurtje. In december bij de boekpresentatie van Marcel’s boek Still in your eyes overhandigde hij me zijn boek. Ik was echt geraakt door het feit dat ik nu met Fleurtje in een boek sta. Zo bijzonder.
Maar de foto bleef me intrigeren. En uiteindelijk snap ik het. Ik ben nu heel dankbaar voor Fleurtje in mijn leven, maar ik zag ook verdriet. En dat gaat niet over Fleurtje maar wel over het verdriet om mijn neef Luc, die 4 dagen ervoor is overleden op 35-jarige leeftijd. In de auto op weg naar de fotoshoot heb ik om zijn overlijden gehuild. En dat zie ik in de foto terug. Nu zie ik liefde en dankbaarheid maar ook verdriet en kan het duiden.
Juist door dit gemixte verhaal is deze foto nog dierbaarder. Ik ben Marcel dankbaar dat ik de mogelijkheid kreeg om deze foto te laten maken en in zijn boek te staan. Een podium voor Fleurtje en alle andere overleden kinderen die met liefde en verdriet genoemd worden in dit prachtige en indringende boek.
En op zondag 11 oktober staan foto’s van ouders, grootouders, broers en zussen op het podium van de Paulus om het altaar heen in het licht. We nodigen je van harte uit om deze bijzondere foto’s te komen bekijken en verhalen te lezen. En Marcel en ik zullen korte lezingen geven om het ontstaan van onze missies vanuit onze harten toe te lichten. Ook biedt Marcel de mogelijkheid om een foto van jouw ogen te laten maken.
Om 11 uur gaat de deur van de Paulus open en tot 16 uur ben je van harte welkom. Er is ook gelegenheid om met andere moeders te praten over het verlies en verdriet van je kind(eren).
Ín dit evenement kun je je aanmelden door je plaats te reserveren. Of je stuurt een mail naar jeanette@vlindermama.nl.
We begroeten je heel graag op zondag 11 oktober. Tot dan!
Jeanette
Marcel Kolenbrander – auteur Still In Your Eyes
‘Zijn / Haar naam moet genoemd blijven worden’. Die woorden hoorde ik vaak wanneer ik in gesprek was met ouders van stilgeboren of vroeg overleden kinderen Dat dat zo belangrijk voor ze is, maar dat er een taboe op heerst in de wereld.
Om dat taboe te doorbreken wil ik de overleden kindjes eren via foto’s en verhalen. Foto’s van de ogen van de papa’s, mama’s, broertjes, zusjes, opa’s en oma’s, familie en vrienden. Ik wil de ogen laten spreken om te laten zien hoe deze kinderen doorleven in de levens van de mensen om hen heen. Ogen: soms met zichtbaar verdriet, maar ook met trots en liefde. Zodat deze kinderen gezien worden.
Ik hoop met deze foto’s en verhalen troost te kunnen bieden aan ouders en families die dit hebben meegemaakt, kort of lang geleden. En ook aan zorgprofessionals die hiermee te maken hebben. Om ze beter te laten begrijpen wat er bij ouders leeft… ook nog jaren later… wellicht hun hele leven lang.
Marcel Kolenbrander
Fotograaf met hart en ziel
Verweven
noem het zoals het is
noem het rauw dat gemis
noem het dood want dat is waar
noem het pijn zonder bezwaar
maak het niet fraai en zacht
verdring de pijn niet met kracht
draai er niet omheen
dan is het duidelijk voor iedereen
het verlies doet pijn
laat het er zijn
laat het gemis in je leven
… met je leven verweven
Expositie en lezing – Oss
Zondag 11 oktober 2020
Pauluskerk
Tijdens de expositie is er gelegenheid om met andere ouders in gesprek te gaan en ook kan er creatief aandacht gegeven worden aan het verlies van je kind(eren). En je kunt een kaarsje aansteken.
Marcel en Jeanette vinden elkaar in het geven van een podium voor deze kinderen. We zetten ze in het licht en ze verdienen de liefde.
Je bent van harte uitgenodigd om te komen ervaren! We zien je graag!
Meer info op Evenement Facebook